Informacja dla Pacjenta o żywieniu w okresie poszpitalnym
DIETA MAŁEGO DZIECKA W WIEKU 1-3 LAT
• Małe dzieci powinny otrzymywać w ciągu dnia 4 – 5 posiłków : 3 podstawowe i 1 – 2 uzupełniające
• Przerwy pomiędzy posiłkami powinny wynosić 3-4 godziny, dziecko nie powinno podjadać między posiłkami
• Nowe produkty i potrawy powinny być podawane w małych ilościach
• Potrawy należy przyrządzając metodą gotowania. Stopniowo można wprowadzać potrawy duszone z małym dodatkiem oliwy z oliwek lub oleju rzepakowego bezerukowego. Nie zaleca się potraw smażonych
• W żywieniu małych dzieci nie należy ograniczać spożycia tłuszczu i cholesterolu ze względu na prawidłowy rozwój ośrodkowego układu nerwowego. Powinno podawać się masło i oleje roślinne tj. oliwa z oliwek, olej słonecznikowy i sojowy
• Porcja białka roślinnego do białka zwierzęcego w racji pokarmowej powinna kształtować się 1:2
• Posiłki powinny być bogate w pełnowartościowe białko oraz witaminy i składniki mineralne a zwłaszcza wapń i żelazo
• Zaleca się ograniczenie spożycia cukru i soli
• Słodycze zastępuje się owocami i warzywami, które są doskonałym źródłem błonnika pokarmowego, witamin i składników mineralnych
• Dzieci nie powinny pić słodzonych i gazowanych napojów. Zapotrzebowanie na płyny u dzieci w wieku 1 – 3 lat wynosi ok. 1300 ml na dobę. Woda mineralna niskozmineralizowana powinna stanowić dominujący płyn.
• Ważne jest urozmaicenie jadłospisu pod względem doboru produktów, różnorodności smaków, konsystencji i barwy. Zróżnicowane posiłki przygotowywane powinny być z udziałem warzyw, owoców, produktów zbożowych, chudych mięs (drób, królik), tłustych ryb, jaj, produktów mlecznych (głównie mleko, twaróg, serki homogenizowane, jogurty) , olejów roślinnych
• Zaleca się podawać produkty, które są źródłem węglowodanów złożonych, takie jak pełnoziarniste pieczywo, kasze, makaron i produkty z mąki z pełnego przemiału
• Stosowanie naturalnych przypraw, w tym ziołowych i warzywnych w rozsądnych ilościach
Najczęściej popełniane błędy w żywieniu małych dzieci:
1. Utrzymywanie karmień nocnych powyżej pierwszego roku życia. Karmienie butelką ze smoczkiem dziecka powyżej
18-24 miesiąca życia, co może skutkować zaburzeniami prawidłowego rozwoju mowy oraz predysponować do wad zgryzu.
2. Małe urozmaicenie diety - dziecięca neofobia, problemy z akceptacją niektórych produktów (często warzyw oraz mięsa).
3. Brak czasu, tolerancji i cierpliwości rodziców/opiekunów do stopniowego przyzwyczajania dziecka do zróżnicowanego asortymentu produktów.
Bibliografia :
1. H.Ciborowska, A.Rudnicka, „Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka”, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2009
2. www.ncez.pl
